Arme bultrugwalvis

Wat zou de wereld toch mooi zijn als kinderboeken realiteit waren! De – inmiddels gestorven – bultrugwalvis bij Texel heeft heel wat gemoederen in beweging gebracht. Natuurlijk klinkt nu de roep om protocollen; want zo gaat dat in ons land. Ik wacht nog op een stille tocht met bootjes…

Ach, was Johannes maar de walvis geweest in De slak en de walvis. In dat kinderboek wil de slak graag op wereldreis. Dat gaat hij natuurlijk met zijn tempo in zijn eentje niet redden. Wat een pech. Dan biedt de walvis uitkomst: de slak mag op zijn staart mee op wereldreis. Ze trekken alle wereldzeeën over. Tot, grote paniek, de walvis aanspoelt op het strand, en zal uitdrogen als er niet snel iets gebeurt. Maar gelukkig lopen kinderboeken altijd goed af! De slak kruipt naar een school, gaat een lokaal binnen en schrijft met zijn slijmspoor: ‘bultrugwalvis op het strand’. En hup, iedereen komt in beweging. Kinderen met emmers, brandweerwagens, volwassenen met slangen. Ze houden de bultrugwalvis nat tot het vloed wordt. Dan drijft de walvis de zee weer in. Iedereen blij en gelukkig.

Een prachtig verhaal! Jammer dat de werkelijkheid soms zo anders is…

Superslogan

Soms kom je een slogan tegen waarvan je wilde dat je die zelf had bedacht. Omdat hij in alle opzichten klopt als een bus. ‘Goed, beter, betwist’ bijvoorbeeld. De titel van een studie van het Rathenau Instituut over mensverbetering, ook wel: human enhancement.

Bij mensverbetering kun je onder andere denken aan de ‘vergeetpil’ waarmee je traumatische ervaringen ‘vergeet’, genetische manipulatie of een kunsthart. De studie draait om de vraag hoe mensen denken over mensverbetering en de invloed daarvan op de samenleving. Daar valt veel over te zeggen, maar dat  terzijde. Het gaat me nu slechts om drie woorden.

Het lijkt zo vanzelfsprekend: de mens is al goed (nee, dat zou ik zo helemaal niet durven te zeggen, maar even in het kader van de prachtige drieslag), en we maken ‘m nog beter. Sterker nog: we maken ‘m goed, beter, best. Dat is wat je automatisch verwacht. En dan komt er een kink in de kabel. Het is nog maar de vraag of de mens ‘enhanced’ en wel op z’n best is. En of we dat met z’n allen wel moeten willen. Dus gaat best op in betwist; er zijn zo veel vragen bij die verbetering te stellen. Goed en beter leiden helemaal niet automatisch tot best. En wat jij automatisch denkt, blijkt even helemaal niet te kloppen.

En zo wordt het goed, beter, betwist. Inhoudelijk ijzersterk en hij loopt ook nog eens als een trein. Prachtige vorm van taal ‘enhancement’. (jaja, Engels, maar toch te mooi om ongebruikt te laten liggen.)

‘Een stuk’? Daar waren we toch vanaf?

Een goede vriend van mij gebruikt het woord ‘jammer’ altijd op een prachtige manier. Nooit krijg je er buikpijn van, of een geïrriteerd gevoel. Altijd past het woord precies bij de situatie waarop ‘jammer’ van toepassing is. Spijtig dat twee zaken niet beter op elkaar aansluiten. Even zuchten omdat het heel mooi had kunnen zijn. Alleen dat.

Vandaag kwam ik een website tegen waarvan ikzelf vooral dacht: jammer. Wat jammer dat deze eigenaar niet even een tekstschrijver ingeschakeld heeft.

Jammer? Jammer? Zonde van tijd en geld!

De website is van een bedrijf dat bemiddelt voor 45-plussers die werk zoeken. ‘… dit omdat – en nu komt ie – er vanuit 45-plussers veel vraag is naar een stuk aktieve arbeidsbemiddeling naar werk.’ Nog even los van de ‘k’ in ‘aktieve’: ‘een stuk’ staat toch allang op de zwarte taallijst? Dat is toch allang in een hoek gegooid? Weggebonjourd. Hoort in het lijstje: vooral niet doen.

Toch?

Want wat is dat: een stuk aktieve werkbemiddeling? Kun je dat vastpakken, ophangen, opeten? Ik dacht het niet.

De zin zou ‘een stuk’ mooier worden zonder die twee. Helderder en aansprekender. Zo eenvoudig kan het zijn om een effectieve tekst te maken.

Dezelfde webtekst biedt stof voor nog een paar blogs: want wat denk je van de formulering: ‘be-middelbaar 45-plussers’. Die rammelt taalkundig flink. En – ik zou bijna zeggen: natuurlijk – kom ik ‘passie’ in de tekst tegen. Inmiddels allang een jeukwoord!

En dat terwijl het doel van het bedrijf zo goed is, vind ik als 45-plusser. En hard nodig, in deze schrale werkgelegenheidstijden. Jammer!

Creatieve bakker

Een mooi verhaal over lef en creativiteit: soms hoor je het zomaar op zondagochtend bij de koffie. Ons bezoek nam een heerlijke appeltaart mee (van Bakkerij Segaar in Monster). En vertelde dat deze appeltaart het resultaat was (is) van een appeltaartenwedstrijd. Die wedstrijd had de bakkerij afgelopen voorjaar uitgeschreven omdat ze niet helemaal tevreden was over de eigen appeltaart. Dat is durven: erkennen wat jou niet helemaal goed afgaat, hulp vragen en vervolgens het resultaat in je eigen bedrijfsvoering inzetten. Want Segaar gebruikt het winnende recept nu voor zijn appeltaart. En met succes; want de taart wordt overal geroemd. Inspirerend verhaal en heerlijke taart!